Portogruaro

Dawna funkcja portu na rzece Lemene oraz żurawie, ptaki, które w przeszłości zamieszkiwały ten obszar w rojach, przyczyniły się do nadania miastu nazwy (porto - port, gru - żuraw), którego historia jest ściśle związana z historią Republiki Weneckiej.

W średniowieczu, aby dostać się do miasta, trzeba było przekroczyć mury obronne.
Obecnie z całej konstrukcji pozostały już tylko trzy zabytkowe bramy, które prowadzą do centrum miasta: Brama S. Agnese, S. Gottardo i S. Giovanni, których bardzo mała część to zachowane oryginalne mury.

Prawie każda ulica jest upiększona arkadami, które szczególnie na ulicy Via Martiri della Libertà tworzą perspektywiczne widoki na ściany sąsiednich budynków, ukazując piękne okna w stylu weneckim i renesansowym gotyku jako dowód na to, jak bardzo Republika Wenecka wpłynęła na Portogruaro w wymiarze historycznym i architektonicznym.

Stąd można dotrzeć do placu Piazza della Repubblica, gdzie królują wielki ratusz z gibelińskimi blankami, pomnik upamiętniający poległych, nazywany "koniem" przez mieszkańców Portogruaro, oraz "Pozzetto del Pilacorte", czyli fontanna z żurawiami, które są symbolem miasta.
Trochę dalej znajduje się Katedra, zbudowana w XIX wieku w miejscu starożytnego romańskiego kościoła, po którym pozostała lekka, choć pochylona dzwonnica.
Idąc dalej, aż za ratusz, można dotrzeć do jednego z najbardziej charakterystycznych zakątków Portogruaro: są to Młyny nad rzeką Lemene, chodzi o dwa stare młyny, obecnie odnowione, w których często odbywają się wystawy sztuki.
Spacer można kontynuować deptakiem biegnącym wzdłuż rzeki aż do Muzeum Archeologicznego Concordiese, w którym gromadzone są artefakty wydobyte podczas wykopalisk organizowanych w różnym czasie w pobliskim mieście Concordia Sagittaria.